Gayet sakin , gün içinde annesini yormayan bir bebeklik dönemi geçirdiğim aile bireyleri tarafından sık sık dile getirilirdi.Sanırım, bu yüzdendir ki anasınıfına gönderilmeme gerek duyulmadı ve direk olarak anasınıfı hazırlığından muaf tutularak mahallemizin sınırları içerisindeki ilköğretim okuluna kayıt işlemim gerçekleştirildi.
İlkokul 5.sınıfta okul bahçesinde tanıştığım futbol ile teşriki mesaimin fazla olması nedeniyle 8 yıllık ilköğretim hayatımı başarıyla tamamlamış olduğum söylenemez. Genel olarak o yaş aralığında önemsediğiniz manzaralar, kendinize idol aldığınız kişiler belirli bir dönem size eşlik eder.
Hani...Lise döneminde biraz daha belirginleşir ya fotoğraf , bende de tam öyle oldu. Mahalle sınırları içerisinden, ilkokul tavırlarından sıyrılarak ilçedeki daha büyük bir okulun yolunu tuttum. Bu okul yolu , şehrin göz bebeği olan Üsküdar'ı, daha iyi tanımamı sağladı. Neyse ki kötü dostum futbolun yaşantım da fazla yer kaplamasından dolayı lise hayatımı 2.sınıfa kadar ilerletebildim.
İyi gün dostu olduğunu geç anladığım futbol, yavaş yavaş bedenime yük olmaya başlamıştı ve sakatlıklardan dolayı dostluğumuzun sonuna gelmiştik.Eğitim-öğretim hakkımı yitirmeme sebep olan , o çok güvendiğim dostum futbol ile bir maç çıkışı vedalaşıp,ayrıldık. Ve o günden sonra , tekrardan lise eğitimime kaldığım yerden devam etme kararı aldım. Açık-lise sınavlarıyla liseyi tamamlayabildim. Yalnız bu pek de kolay olmadı... Kaybettiğim yıllar, yaşıtlarımdan geri kalışım, faturaya yansıyınca bedeli ağır oldu. Nihayetin de iki yıllık kaybın ardından , tercihlerimde ilk sırayı , hayranı olduğum Tatangalar grubunun şehri Sakarya yer aldı. Şehrin tepesinde kalan,göl manzaralı bu kampüs, kötü dostum futboldan sonra en iyi arkadaşım...
